15 mei de terugreis

Donderdag 15 mei
Ik heb been onrustige nacht, maar wel op tijd wakker dus om 7 uur.
Voor het laatst nuttigen we ons ontbijtje met de laatste vlokken, hagelslag en kaas uit Nederland en natuurlijk de pindakaas, cereals, turkey, orangejus uit Amerika.
Dan het laatste ingepakt en we rijden echt ruim op tijd weg. We vinden zowaar in 1 keer de inlevergarage van Alamo (tip: links blijven rijden vanaf de entree op het vliegveld) en laten ons met de koffers begeleiden door een man met een flinke kar (ahum). We checken moeiteloos in, omdat we alles al hadden gewogen en zien toch aardig wat mensen de boel overpakken.
We gaan nog even rustig zitten met een bakje thee, cappucino, chocomel en een plak cake. We lopen nog langs wat winkeltje en begeven ons dan in de rij voor de controle van de handbagage. Ook hier weer de schoenen uit, riemen af, jasjes uit en alles door de x-rays. Daarna weer alles aan en op naar de gate voor ons vliegtuig naar Washington Dulles. Deze gaat netjes op tijd, maar van de vlucht zelf heb ik niet veel meegekregen. Heerlijk 2 uurtjes geslapen. Je kunt het maar vast hebben meegepikt.
Op Washington hebben we ruim de tijd, maar gaan al wel vast bij de juiste gate zitten. Raoul gaat even spelen op zijn DS, Walter heeft helaas geen internet maar zet de foto’s op de juiste plek en ik loop nog even wat te kijken op de shops. Dan komt er een vlieger van de Nederlandse luchtmacht achter ons zitten en hij heeft een afstand bestuurbare helicopter voor zijn zoontje gekocht (zegt hij) en is deze aan het uitproberen. Dat valt nog niet mee en we moeten er wel om lachen.
Ik had al op internet gezien dat we helaas niet naast elkaar zitten, maar 2 op 1 rij 1 ervoor bij het raam. Als we onze stoelen innemen, zie ik dat op de rij naast mij een single gaat zitten, dus ik vraag hem te ruilen met Walter. Dat wil heij wil, want bij het raam vinden de meeste nog het fijnst. Walter dus niet, en nu zit hij dus toch naast ons met alleen een gangpad ertussen.
Ik kijk 1 film (PS I love you) en dan probeer ik wat te slapen. Dat valt niet mee, omdat Raoul ook over mij heen ligt en hij slaapt heerlijk. Het warme eten is goed en er wordt steeds gevraagd of we wat willen drinken. In de ochtend (Nederlandse tijd dus) krijgen we nog een snack (bakje fruit en bananencake). Raoul slaapt nog en hoeft dus niet. Bij het dalen zien we het al: het regent in Nederland. Bleh, en dat terwijl het zulk mooi weer hier is geweest. Maar ja, niets aan te doen. We landen na een toch wel wat turbulente vlucht om 7:15 en krijgen gelijk een sms van Louis dat hij op pad gaat.
De koffers duren wat lang, en het past allemaal net op 2 karretjes. Het is altijd weer spannend om langs de douane te gaan, maar we mogen weer door en daar staat Louis al keurig te wachten. Hij kijkt wat bedenkelijk bij alle bagage, maar ach, we kunnen altijd nog met de trein. Maar alles past er gelukkig in en we rijden via de A4 gauw naar huis. Het is al knap druk op de weg en dat op vrijdag. Maar ja, het regent, dat alles weer in de auto.
Met z’n 4-en slepen we alles naar binnen en dan zijn we thuis. Het is benauwd binnen, er staan 2 mooie bossen bloemen en er ligt heel veel post. We nemen een cracker en beschuit (altijd handig om in huis te hebben) met zoet en gaan daarna boodschappen doen. Om half 10 lopen we dus al in de Digros en vinden weer alles op de vertrouwde plekken.
Dan worden we toch wel erg moe en besluiten om 11 uur naar bed te gaan met de wekker om 2 uur. Raoul zegt het niet nodig te hebben, maar hij is zo vertrokken. Wij ook hoor, maar het is dan ook heerlijk even zo’n middagdutje. Daarna pakken we alles uit. Lekker dat alles al gewassen is en zo de kast in kan. De scrapspullen gaan nog even apart en dan wil de was gaan doen (wat er nog lag en van het laatste wat we hebben aangehad), maar helaas: er komt geen water uit de kraan. Morgen mijn schoonvader maar vragen.
Om half 11 duiken we ons bed in.